Η λειψυδρία συνδέεται άρρηκτα με τα ανθρώπινα δικαιώματα και η επαρκής πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό αποτελεί προτεραιότητα για την τοπική ανάπτυξη. Ωστόσο, δεδομένων των προκλήσεων της αύξησης του πληθυσμού, της αδικαιολόγητης χρήσης του νερού, της αυξανόμενης ρύπανσης και των αλλαγών στις καιρικές συνθήκες αλλά και λόγω των νέων αναγκών σε πόσιμο νερό η λειψυδρία έχει αρχίσει και κτυπά επικίνδυνα την βιωσιμότητα και στα ελληνικά μικρά νησιά. Ήδη σε ορισμένα μικρά νησιά ο εφιάλτης αυτός έχει ενεργοποιήσει τους δήμους προς την κατεύθυνση της μείωσης της κατανάλωσης του νερού.

Στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ το 2019 αναφέρθηκε ότι η έλλειψη νερού είναι ένας από τους μεγαλύτερους παγκόσμιους κινδύνους όσον αφορά στον πιθανό αντίκτυπο την επόμενη δεκαετία. Η λειψυδρία θα οδηγήσει και σε μετακινήσεις πληθυσμών, κάτι επικίνδυνο και για εθνικούς πόρους στη πατρίδα μας.

Το ΕΔΜΝ στο Συνέδριό του στη Μήλο, ανοίγει την συζήτηση και το σχεδιασμό αντιμετώπισης της λειψυδρίας, ενός από τα κρισιμότερα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν τα μικρά νησιά την ερχόμενη δεκαετία. Κύριος Εισηγητής για το θέμα θα είναι ο Δήμαρχος Ιθάκης Διονύσης Στανίτσας.

Να σημειώσουμε επίσης ότι η Διεθνής Επιτροπή Πόρων των Ηνωμένων Εθνών δηλώνει ότι οι κυβερνήσεις τείνουν να επενδύουν σε μεγάλο βαθμό σε αναποτελεσματικές λύσεις: μεγάλα έργα όπως φράγματα, κανάλια, υδραγωγεία, αγωγοί και δεξαμενές νερού, τα οποία γενικά δεν είναι ούτε περιβαλλοντικά ούτε οικονομικά βιώσιμα. Ο πιο οικονομικά αποδοτικός τρόπος αποσύνδεσης της χρήσης νερού από την οικονομική ανάπτυξη είναι οι κυβερνήσεις να δημιουργήσουν ολιστικά σχέδια διαχείρισης νερού που να λαμβάνουν υπόψη ολόκληρο τον κύκλο νερού: από την πηγή έως τη διανομή, συνετή χρήση, επεξεργασία, ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση και επιστροφή στο περιβάλλον.