Οι δηλώσεις του υπουργού Κ. Χατζηδάκη και οι απαντήσεις της WWF αναφορικά με το νομοσχέδιο για την παράκτια ζώνη

Η συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής για το νομοσχέδιο που κατατέθηκε στις 17 Φεβρουαρίου –τρεις ημέρες μετά την ολοκλήρωση της δημόσιας διαβούλευσης– φέρνει στο προσκήνιο την αντιπαράθεση μεταξύ υπουργείου και περιβαλλοντικών οργανώσεων.

Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης μιλώντας την περασμένη εβδομάδα στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής για το νομοσχέδιο «Αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές» χαρακτήρισε αβάσιμες τις ανησυχίες των περιβαλλοντικών οργανώσεων αναφορικά με τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων στον αιγιαλό, κάνοντας ονομαστική αναφορά στη WWF.

Σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, με την απάλειψη του ελάχιστου πλάτους 30 μέτρων, που προέβλεπε η νομοθεσία από το 2019 στη ζώνη παραλίας, το νομοσχέδιο δεν εισάγει μεταρρύθμιση για την αποτελεσματική προστασία και διαχείριση του παράκτιου χώρου, ενώ απουσιάζουν κρίσιμες προβλέψεις που σχετίζονται με την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή.

Παράλληλα, σε μήνυμά του στο TikTok ο υπουργός χαρακτήρισε «fake news» τις αντιδράσεις για την αύξηση της δόμησης στις παραλίες ενώ δήλωσε ότι «για τη δόμηση, δεν είμαστε αρμόδιοι εμείς στο υπουργείο Οικονομικών, αλλά το υπουργείο Περιβάλλοντος».

Την επομένη των δηλώσεων αυτών, η WWF κοινοποίησε τις απαντήσεις της στα όσα ανέφερε ο υπουργός, ενώ ο Γενικός Διευθυντής του WWF Ελλάς Δημήτρης Καραβέλλας απέστειλε επιστολή στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη καλώντας τον «να μην προχωρήσει σε ενέργειες που υποβαθμίζουν την παράκτια ζώνη της Ελλάδας και να μεριμνήσει ώστε να αποσυρθούν από το νομοσχέδιο διατάξεις που υποβαθμίζουν την προστασία της παράκτιας ζώνης από τη δόμηση, όπως η κατάργηση της ήδη ισχνής ζώνης των 30 μέτρων αδόμητης έκτασης».

Βασικό αίτημα της WWF είναι η κύρωση του Πρωτοκόλλου στη Σύμβαση της Βαρκελώνης για την ολοκληρωμένη διαχείριση της παράκτιας ζώνης της Μεσογείου, το οποίο προβλέπει τη θέσπιση αδόμητης ζώνης 100 μέτρων από τη γραμμή του αιγιαλού. Να σημειωθεί ότι η πράξη της κύρωσης εκκρεμεί περισσότερα από δέκα χρόνια.

Η απάντηση της WWF:

Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου 2024

Σχετικά με τις δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη για το νομοσχέδιο για την παράκτια ζώνη, το WWF Ελλάς απαντά τα εξής:

1. Ο υπουργός αποκάλεσε «fake news» τις αντιδράσεις για την αύξηση της δόμησης στις παραλίες. Η αλήθεια είναι πως το νομοσχέδιο αυξάνει υπέρμετρα την οικοδομική πίεση στις παραλίες, καθώς από τον ορισμό της «παραλίας» (άρθ. 3) εξαφανίζει την ήδη ανεπαρκή ζώνη πλάτους 30 μέτρων από τη γραμμή αιγιαλού στην οποία απαγορεύεται σήμερα η δόμηση.
   
2. Ο υπουργός δεν αναφέρθηκε καθόλου στις υποχρεώσεις της χώρας έναντι του διεθνούς και του ενωσιακού δικαίου. Το Πρωτόκολλο για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση της Παράκτιας Ζώνης (ΟΔΠΖ) στη Σύμβαση της Βαρκελώνης για τη Μεσόγειο έχει κυρωθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και αποτελεί ενωσιακό δίκαιο. Η Ελλάδα δεν έχει ακόμα κυρώσει το Πρωτόκολλο ΟΔΠΖ. Βασική υποχρέωση που προβλέπει για τα συμβαλλόμενα μέρη το ΟΔΠΖ είναι ο καθορισμός αδόμητης ζώνης παραλίας που δεν μπορεί να έχει πλάτος μικρότερο των 100 μέτρων.
   
   

3. Ο υπουργός δήλωσε ότι στην Ισπανία δεν υπάρχει ζώνη 150 μέτρων από τη θάλασσα, στην οποία απαγορεύεται η δόμηση. Η αλήθεια είναι πως η Ισπανία έχει από το 2011 κυρώσει το Πρωτόκολλο για την ολοκληρωμένη διαχείριση της παράκτιας ζώνης. Όπως αναφέρουμε στις ανακοινώσεις μας, «σε έναν κόσμο που υφίσταται ολοένα και συχνότερα κλιματικές καταστροφές, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Γαλλία, Ισπανία) εύλογα θεσπίζουν αδόμητες παράκτιες ζώνες που ξεκινούν από τα 100 μέτρα και φθάνουν μέχρι και στα 250 μέτρα από τον αιγιαλό, προωθώντας την απαιτούμενη προστασία των ακτών τους και αναγνωρίζοντας την κρίσιμη συμβολή τους στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης».

4. Ακριβώς επειδή η Ισπανία έχει ήδη βιώσει στο παρελθόν με τον χειρότερο τρόπο, τις καταστροφικές συνέπειες της αυθαίρετης δόμησης πάνω στο κύμα, τα τελευταία χρόνια έχει ενισχύσει τη σχετική με τις ακτές νομοθεσία της. Ειδικότερα, στον εθνικό της νόμο για την παράκτια ζώνη (Ley 22/1988, de 28 de julio, de Costas), περιέχει ξεκάθαρη πρόβλεψη αδόμητης ζώνης 100-200 μέτρων. Συγκεκριμένα:

• Η προστατευτική ζώνη εκτείνεται σε μια περιοχή 100 μέτρων στην ενδοχώρα από το εσωτερικό όριο του αιγιαλού.
• Η έκταση της ζώνης αυτής μπορεί να επεκταθεί από την Κρατική Διοίκηση, σε συμφωνία με την Αυτόνομη Κοινότητα και το αντίστοιχο Δημοτικό Συμβούλιο, μέχρι το μέγιστο όριο των επιπλέον 100 μέτρων, όταν αυτό είναι αναγκαίο για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα της προστασίας, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων του εν λόγω τμήματος της ακτής.

Υπό την ολοένα και εντονότερη απειλή της κλιματικής κρίσης, τα ευρωπαϊκά κράτη της Μεσογείου, πλην Ελλάδας, εφαρμόζουν πολιτικές ολοένα αυστηρότερης προστασίας της παράκτιας ζώνης από τη δόμηση. Επενδύουν επίσης, σε στρατηγικές και δράσεις αποκατάστασης κρίσιμης σημασίας παράκτιων οικοσυστημάτων που έχουν υποβαθμιστεί από την έντονη και αλόγιστη τουριστική εκμετάλλευση και είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε κλιματικές καταστροφές. Στην Ελλάδα, η διαχείριση της παράκτιας ζώνης και των παραλιών μας συνεχίζει να αποτελεί αντικείμενο και νομοθετική αρμοδιότητα του Υπουργείου Οικονομικών, το οποίο την αντιμετωπίζει ως οικόπεδο για οικοδομική ανάπτυξη και οικονομική εκμετάλλευση.

Πηγή: WWF

Κεντρική εικόνα: Evangelos Mpikakis /Unsplash