Την Κυριακή 7 Ιουλίου, στις 9 το πρωί, το κίνημα «Σώστε τις παραλίες της Νάξου» δίνει ραντεβού στην είσοδο του Αλυκού με σκοπό την αποτροπή και ενημέρωση των οδηγών για την οικολογική σημασία της περιοχής.
Αν και το Αλυκό στα νοτιοδυτικά της Νάξου αποτελεί προστατευόμενη περιοχή Natura 2000 και περιλαμβάνει ένα από τα 8 κεδροδάση της χώρας, εξαιτίας της ελλιπούς προστασίας της περιοχής, κακοποιείται συστηματικά τους καλοκαιρινούς μήνες από τη διέλευση και στάθμευση τροχοφόρων. Η περιοχή περιλαμβάνει πέντε παραλίες, δύο εκ των οποίων, ο Άι Γιώργης και η Χαβάη, κηρύχθηκαν πρόσφατα «Απάτητες».
Από τη δεκαετία του ‘70 στο Αλυκό παραμένουν τα απομεινάρια ενός αυθαίρετου ξενοδοχείου 7.500 τ.μ. που ανοικοδομήθηκε επί χούντας από ξένους επενδυτές και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Τότε, εντός του κεδροδάσους διανοίχτηκε και ασφαλτοστρώθηκε παράνομα δρόμος, ο οποίος για τουλάχιστον δύο δεκαετίες παρέμενε κλειστός με μία μπάρα που εμπόδιζε την είσοδο των αυτοκινήτων.
Το 1967 το Αλυκό είχε βρεθεί να ανήκει, με πλασματικούς τίτλους ιδιοκτησίας, σε Βέλγους επενδυτές και το ελληνικό Δημόσιο ξεκίνησε έναν δικαστικό μαραθώνιο για την κυριότητα του. Με την τελεσίδικη απόφαση 301/2004 του Εφετείου Αιγαίου κηρύχτηκε δημόσια δασική έκταση και η υπόθεση έκλεισε οριστικά, 65 χρόνια αργότερα, με την απόφαση 1417/2010 του Αρείου Πάγου, που απέρριψε την αίτηση αναίρεσης της απόφασης του Εφετείου που υπέβαλαν οι καταπατητές. Τον Απρίλιο ξεκίνησε τελικά η διαδικασία επιλογής αναδόχου για την κατεδάφιση και απομάκρυνση των υλικών του ετοιμόρροπου ξενοδοχείου.
Καθώς με τα χρόνια η μπάρα διαλύθηκε, δεν έμεινε τίποτα που να εμποδίζει την είσοδο ή να ενημερώνει για την προστατευόμενη περιοχή. Η διέλευση οχημάτων στο κεδρόδασος και το παρκάρισμα στις αμμοθίνες του έγινε η πάγια τακτική. Σύμφωνα με την Ελένη Ανδριανοπούλου από το κίνημα πολιτών «Σώστε τις παραλίες της Νάξου», «η μπάρα δεν αποκαταστάθηκε και ο δρόμος, ο οποίος δεν είχε καμία νομιμότητα μέσα στο δάσος, δεν έκλεισε ποτέ με αποτέλεσμα τροχοφόρα, αυτοκινούμενα, τροχόσπιτα, μηχανές και γουρούνες να παρκάρουν στο κεδρόδασος και στην αμμουδιά. Μέχρι και το απορριμματοφόρο του Δήμου διασχίζει τον παράνομο δρόμο για να καθαρίσει τους κάδους που είναι τοποθετημένοι στην παραλία». Στην παραλία μάλιστα δραστηριοποιείται καντίνα, η οποία παράνομα τοποθετεί καθημερινά τραπέζια και ξαπλώστρες.
Σύμφωνα με την Οδηγία των Οικοτόπων (οδηγία ΕΟΚ 92/43), οι παράκτιες αμμοθίνες με είδη κέδρων συγκαταλέγονται στους οικοτόπους προτεραιότητας (κωδικός 2250) «που διατρέχουν τον κίνδυνο να εξαφανιστούν και για τη διατήρηση των οποίων η Κοινότητα φέρει ιδιαίτερη ευθύνη». Ωστόσο, η μοναδική πινακίδα που ενημερώνει τους επισκέπτες σχετικά με την οικολογική σημασία της περιοχής είναι παμπάλαια και σε μη εμφανές σημείο.
«Την περασμένη Τρίτη, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 12 το μεσημέρι, ήταν περίπου 800 αμάξια μέσα στο Αλυκό» είπε η κα Ανδριανοπούλου που συμμετείχε στην αυτοψία του ΑΝΤ1 για τις παραλίες.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι κάτοικοι της Νάξου αποφάσισαν να συγκεντρωθούν την Κυριακή στην είσοδο του κεδροδάσους και να πραγματοποιήσουν δράση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των οδηγών που θα προσέλθουν. «Σε ποια χώρα παρκάρουν μέσα σε ένα δάσος ή πάνε με το αυτοκινούμενο μέσα στους κέδρους; Το Αλυκό είναι ένας παράδεισος που δυστυχώς βιώνει την απόλυτη καταστροφή. Η διάβρωση είναι ήδη αισθητή στις παραλίες του και σε πολλά σημεία βλέπεις να βγαίνει το κοκκινόχωμα. Η διέλευση των τροχοφόρων καταστρέφει το κεδρόδασος και τα ριζώματα των κέδρων. Έχουμε σκοπό να ενημερώσουμε με ωραίο τρόπο τους οδηγούς για το πού πάνε και πού σκοπεύουν να παρκάρουν».